ای چشم‌هایت جاری از آیات فروردین            سرشارتر از شاخه‌های روشنِ «والتّین»

لبخـندهـایت مهـربـان‌تر از نـسیم صبح            پیـشـانی‌ات سرمشـق سبز سورۀ یاسین

ای با تو صبح و عصر و شب «فی أحسَنِ التقویم»            ای بی‌تو صبح و عصر و شب، دل‌مرده و غمگین

ای وعدۀ حتمی! بگو کی می‌رسی از راه            کی می‌شکـوفـد شـاخـه‌هـای آبی آمـین؟

رأس کدامین ساعت از خورشید می‌آیی؟            صبح کدامین جمعه‌ها با عطر فروردین؟